Wyszukiwarka zabiegów
Marcowy wykład dr n. med. Lubomira Lembasa o różnorodności anatomicznej piersi kobiecych i potrzebie zastosowania różnych technik chirurgii plastycznej także podczas jednej operacji.
Pierś kobieca jest elementem seksualności i stanowi sygnał płodności, zdrowia i młodości. Ładne piersi, duże oczy, wyraziste usta, łagodny owal kobiecej twarzy intuicyjnie postrzegane są przez innych ludzi jako korzystne i pożądane z estetycznego punktu widzenia. Obecnie panuje powszechna świadomość, że wielkość biustu nie zawsze stanowi odzwierciedlenie uwarunkowań genetycznych. Wyraziste, kształtne, symetryczne i jędrne piersi powinny być proporcjonalne do budowy całego ciała kobiety. Ideał piersi kobiecych to od starożytności temat rozważań artystów - uważa się, że wzorcem idealnych piersi kobiecych może być rzeźba Wenus z Milo, czyli najsłynniejsze przedstawienie bogini Wenus.
Operacje piersi stanowią jeden z
głównych nurtów pracy chirurga plastyka. Z badań socjologicznych
przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych i Unii Europejskiej wynika, że 20-40%
kobiet w wieku rozrodczym bierze pod uwagę zabieg poprawy wyglądu piersi.
Dzięki zachowaniu proporcji poprawione chirurgicznie piersi wciąż mogą wyglądać naturalnie.
Podczas planowania zabiegu chirurg
plastyk musi wziąć pod uwagę trzy podstawowe elementy: aktualny stan
anatomiczny piersi, oczekiwania pacjentki oraz ogólnie przyjęte normy piękna
dla piersi kobiecych.
Stan anatomiczny piersi kobiecych jest bardzo różnorodny i w zależności od problemu należy dobrać odpowiednią procedurę.
Pierwszą grupę stanowią pacjentki z
niedorozwojem piersi lub ich zanikiem po porodach i karmieniu piersią. Tu
pomocne mogą być dobrze dobrane implanty piersi.
Drugą grupę stanowią pacjentki z
odpowiednią wielkością piersi, ale niezadowalającym kształtem - zwykle kobiety
z miseczką “c” lub “d”, gdzie piersi po porodach i karmieniu zmieniły kształt i
opadły. W tych przypadkach pomocna jest plastyka piersi, czyli zmiana kształtu
piersi, przy zachowaniu ich wielkości.
Sporą grupę stanowią kobiety z
przerostem piersi - zbyt duże piersi stanowią problem nawet dla młodych
dziewczyn, które mają przez to zaburzony rozwój psychoruchowy. Zbyt duży biust
utrudnia ćwiczenia na lekcjach wychowania fizycznego i jest krępujący. U kobiet
dojrzałych zbyt duże piersi są powodem zaburzeń postawy i zmian
zwyrodnieniowych kręgosłupa. W tych przypadkach leczenie polega na plastyce
piersi z redukcją - celem operacji jest nie tylko zmiana kształtu piersi, ale
również ich zmniejszenie.
Jest również grupa pacjentek z
wadami rozwojowymi piersi - najczęściej to pierś bulwiasta oraz tzw. zespół
Polanda. W przypadku piersi bulwiastej z niedorozwojem leczenie polega na
połączeniu plastyki piersi oraz założeniu implantów. W przypadku zespołu
Polanda mamy do czynienia ze znacznym niedorozwojem jednej piersi - tu w
zależności od stanu drugiej, zdrowej piersi planowany jest zabieg albo tylko
powiększenia piersi niedorozwiniętej, albo równocześnie plastyki z redukcją
drugiej piersi.
Spora grupa pacjentek zgłasza się z
różnego stopnia asymetrią piersi, asymetria małego stopnia dotyczy w zasadzie
100% kobiet.
Leczenie znacznego stopnia asymetrii wymaga łączenia różnych zabiegów w czasie jednej operacji – w tym wypadku potrzebna jest duża wiedza i wyobraźnia chirurga.
Kluczem do sukcesu w operacjach piersi jest dobrze poinformowana pacjentka z realistycznymi oczekiwaniami - patrząc na rzeźbę Wenus z Milo widać, że idealne piersi nie są ani zbyt duże, ani zbyt małe, są proporcjonalne do budowy całego ciała kobiety i nie są też idealnie symetryczne.
Partnerem spotkania była marka RevitaLash.